எங்கள் அன்பு மகனே பெரிய ராசா சடுதியில் நீண்ட நெடிய தூரம் சென்றாயோ. பெருந்துயரம் ஐயா எமக்கு குருதி வடியுது இல்லை மனதும் படியுது இல்லை பொழுதும் விடிவதில்லை. எங்கள் செல்வமே உங்கள் கண்கள் கலங்கி நிற்க நீங்கள் எங்களைப் பார்த்த நிலை நம் கண்ணில் தெரிகிறது. நீங்கள் பட்ட வேதனைகள் வெளிக் காட்டவில்லை என்றாலும் எம் நெஞ்சில் எழுகிறது. என் தெய்வ மகனே என்னவெல்லாம் நினைத்தாய் சொல்லத் துடித்தாய் முடியாமல் தவித்தாய். இப்படி ஒரு வியாதியை வலியை ஏன் தந்தார் இறைவன். நீங்கள் பட்ட அவஸ்தை விவரிக்க வார்த்தை இல்லை. எல்லாம் புதையுண்டு போய்விட்டதே. இதையும் சகித்துக்கொண்டு நான் இருக்க வேண்டுமா, பூமி பிளந்து என்னை விழுங்காதா, கடும் இடி மின்னல் வந்து என்னைத் தாக்காதா. நினைக்க நினைக்க தாங்கொணா வேதனை. இதுதான் நரக வேதனையா. தெய்வமே நான் விழுந்து விழுந்து தொழுதோம், மெய் வருந்தி அழுதோம், பெரியவனை நழுவ விட்டாய், எம் வேண்டுதலில் இருந்து நழுவி விட்டாய். எங்கள் பெரியவா நீங்கள் சொர்க்கம் செல்ல வேண்டும். உங்கள் ஆத்மா சாந்தி அடைய வேண்டும். ஓம் சாந்தி!
பகுதி - 2 இக்கட்டான சூழ்நிலையிலும் மனம் தளரவில்லை சொல்இழுக்குப் படவில்லை பேச்சு மாறவில்லை குணம் மாறவில்லை அச்சப்படவில்லை பின்வாங்கவில்லை இது பேராண்மை, அருமை செல்வமே உங்கள் நடவடிக்கைகள் கண்ட எம்...