மண்ணின் மகளே.. பண்ணின் உறைவே... என் தந்தை வழி உறவது அண்ணனவர் பசுவதியவர் மூத்தவளே பாசமகளே.. அறுவரில் ஒருவரானாய்.. அவர் தம் வாழ்வு சிறக்கவென மேடு பள்ளம் தாண்டியே ஓடி ஓடி உழைத்தவளே.உறவதில் என்னது அக்காளே.. மனமது விரும்பிட மணமது கண்டாய்.. மகளாயிருவர் மலர்ந்திட வாழ்ந்தவள் நீயே.. இப்போ.. என்ன மாயம் கண்டாய்.. மாயனழைத்தானோ..வாழ்வினில் கண்ணயரா காவலளே..நிரந்தரமாய் கண்ணயர்ந்ததென்ன...பண்ணின் உறைவே மண்ணதை மறந்ததென்ன.. மண்ணதின் மானத்தமிழே விண்ணது நாடியதேனோ.. தண்ணொளி தேவமகளே விண்ணொளி தனில் மறைந்தது தகுமோ.. கனவிலும் உனதருகினில் உளமதும் நீயென.. உருகிடும் உன்னவர். உன்னது கணவர்.. உனதுயிர் மறைந்திட. மனமது வெருண்டிட.. தினமது மனமது கலங்கிட.. மறுமுறை உனதெழில் வருமோ என.. மனமுடை கண்டே துடிப்பதும் அறிவாயோ.. உருவது மறையினும் உறவது மனமதில் உறைந்திடு உத்தமியே அடையட்டும் உன் ஆத்மா சாந்தியே .மறைந்தவர் மண்ணது மறவா மாண்பினர். இறைஞ்சியும் பிறவார் இவர் போல் இனியரே.. மன கறையேதுமற்றவர்.. விதியது சதி செய்திட இறைபதம் அடைந்தார் இறையதை வேண்டுவோம் இனிதென இவர் ஆத்மா சாந்தி அடைகவென... ஓம் சாந்தி சாந்தி.. .