டென்மார்கைப் பிறப்பிடமாகவும், வதிவிடமாகவும் கொண்டிருந்த பல்கலைக்கழக சட்டத்துறை மாணவி செல்வி மதுரா சிவகுமார் அவர்களின் 7ம் ஆண்டு நினைவஞ்சலி.

எம்மை விட்டுப் பிரிந்த எழில் மகளின்
7ஆம் ஆண்டு நினைவுடன்
பிள்ளைக் கனியமுதயாய் பிறந்த எங்கள் செல்லமே!
உள்ளம் தவிக்க விட்டு
தூரம் ஓடிப்போன நியாயமென்ன?
மெல்லிய புன்னகை காட்டி மனமெல்லாம்
அன்பை நாட்டி கிள்ளிக்கொஞ்சிய கிளிக்குஞ்சே!
 முற்றுப் புள்ளிவைத்துப் போனது ஏனம்மா?
மீளுவாய் என்றே மனம் மீதமாய்
 வைத்தோம் வாழுவாய் என்றே
வடிவாய் வளர்த்தோம் காலன் வந்து
கவருவான் என்று கனவில் யார்தான் நினைத்தோம்?
சொந்தமே உன்பிரிவைச் சொல்ல
 செந்தமிழும் வரவில்லை
சந்தம்போட்டு கவியெழுத
கைவிரலும் நகரவில்லை மண்விட்டு
மறைந்து விண்ணோக்கிச் சென்றாலும்
எங்கள் மனம்விட்டு மறையாமல்
காலமெல்லாம் வாழ்வாயம்மா
ஏழாண்டு கடந்தாலும் உம்பிரிவை
எம்மால் தாங்க ஏலாது உயிரே!
ஆண்டாண்டு காலம் பிரார்த்திக்கிறோம்
 அமைதியாய் உறங்கு மகளே!
 ஓம் சாந்தி! சாந்தி! சாந்தி!