மண்ணது மனமுற மாது பொன்னம்மா அன்னை வளமுற வாழ்ந்த காலை வேலுப்பிள்ளை மன்னவர் மனமுடன் மணம் கண்டார்.. மூவராய் மகளும் தனி ஒருவராய் மகனும் கண்ட அம்மை.. காலமது கடந்து அகவையது பலவதாய் கடந்தே இப்போ தொண்ணூற்றி இரண்டானாள்.. மகளவள் வந்தே பார்த்தே செல்ல மாயனவன் காலடி வீழ்ந்தே இறையடி கண்டாளே..ஆத்மா சாந்தி அடைய இறைவனை பிரார்த்திப்போம் மறைந்தவர் மண்ணது மறவா மாண்பினர். இறைஞ்சியும் பிறவார் இவர் போல் இனியரே.. மன கறையேதுமற்றவர்.. விதியது சதி செய்திட இறைபதம் அடைந்தார் இறையதை வேண்டுவோம் இனிதென இவர் ஆத்மா சாந்தி அடைகவென... ஓம் சாந்தி சாந்தி..