

சுதா அண்ணா, உங்கள் மறைவு இன்னும் நம்ப முடியாத நிலைமையில் இருக்கிறேன். சிறுவயதில் ஒன்றாக விளையாடிய நாட்கள், குறிப்பாக கிட்டிப்புள் ஆடிய நினைவுகள், இன்றும் என் மனதில் ஒளிப்படமாக ஓடிக்கொண்டே இருக்கின்றன. அப்போது நீங்கள் என்னை உங்கள் தம்பியாக மட்டுமல்ல, ஒரு தோழனாகவும் கருதினீர்கள். உங்கள் பாசத்தையும், பாதுகாப்பையும் நான் இன்னும் உணர்கிறேன். என்னைவிட இரண்டு வயது மூத்தவர் என்றாலும், எப்போதும் குழந்தைத்தனமாகவே எனது கேளிக்கைகளில் சேர்ந்து மகிழ்ந்தீர்கள். உங்கள் பாசமும், வேடிக்கைகளும் இப்போது மீண்டும் நினைவுகளாக மட்டுமே மிஞ்சியிருக்கின்றன. வாழ்நாளில் நம்மிடம் இருந்த அந்த நேரங்கள் தான் எப்போதும் மனதில் நின்றுகொள்ளும். உங்கள் குடும்பத்திற்கும், நண்பர்களுக்கும் இது ஒருபோதும் மறக்க முடியாத இழப்பு. அவர்களுக்கு இந்த துயரத்தை சமாளிக்கும் சக்தியையும், ஆறுதலையும் கடவுள் அருளட்டும். உங்கள் ஆன்மா சாந்தியடைய பிரார்த்திக்கிறேன். உங்கள் நினைவுகள் என்றும் வாழும். ஓம் நமசிவாய. -செல்வன்-

இது என்ன அதிர்ச்சி! என்ன கொடுமை! அன்பு, தாழ்மை, பணிவு, கடும் உழைப்பு என்றால் அது சுதா தான், என்று சொல்லும் அளவிற்கு நற்குணம் கொண்ட சுதா, ஏன் இந்த அவசரம். எண்பதுகளில் உங்கள் வீட்டுக்கு வரும்போது...