அம்மப்பா, நாங்கள் ஒன்றாக இருந்த நேரம் குறைவாக இருந்தாலும், உங்கள் இருப்பு எங்களுக்குள் நீடிப்பதை நாங்கள் இன்னும் உணர்கின்றோம். உங்கள் சிரிப்பு உலகத்தை ஒளிரச் செய்வதாகத் தோன்றிய அந்த அதிகாலை வேளைகள் எங்களுக்கு நினைவிருக்கிறது. 
விவசாயிகள் பாடும் கீதங்கள் என்று, நீங்கள் பாடி காட்டிய நாட்டுப்புற பாடல்களின் மெட்டுகள் இன்னும் எமது காதுகளில் ஒலிக்கின்றன. 
நீங்கள் சொன்ன ஒவ்வொரு கதையும், தென்னை மரத்தைப் பற்றி விளக்கிய ஒவ்வொரு நுணுக்கங்களும், கண்களை மூடும்போது கேட்கிறது. 
வாழ்க்கையின் உச்சங்களையும் கடினமான தருணங்களையும் கடந்து செல்லும்போதெல்லாம், உங்களை நினைத்துக் கொள்கிரோம்.