புன்னகையின் எழிலரசி புன்சிரிப்பில் ஆட்கொண்டு பண்போடு வாழ்ந்தவதே பார்போற்ற இருப்பானாய் நண்பரெல்லாம் நகைத்திருக்க வைத்திருந்தாய் பிள்ளைகளை நதிமூலம் ரிசிமூலம் கற்றுத்தந்து உள்ளமெலாம் உருகிநிற்ற வைத்திருந்தாய் நாணலென வளைந்திருந்து வாழ்ந்வரே நாவார இராசரத்தினம் மனைகொண்டு நாவசைக்க பணிகொண்டு வாழ்ந்திருந்தீர் ஊரோடும் உறவோடும் ஒட்டித்தான் வாழ்ந்தவரே சீரோடும் சிறப்போடும் வைத்திருந்த நும் துணைவர் தவித்திடுவார் எனமனதில் ஏக்கதந்தான் உன்மனதில் இறுதிவரை நிலைத்ததம்மா என்சொய்வார் இருக்;கின்றார் உனதருமைக் குஞசகளே என உனை அமைதிகாண அனுப்பிவைத்தார் உனதருமை உத்தமனார் அவர் மனதில் என்றென்றும் வாழ்ந்திருப்பாய் பெண்ணங்கே அமைதிதான் கொண்டு சாந்திதான் கிடைத்திடவே வேண்டுகின்றோம் இறைஞ்சு கின்றோம் அமைதி கொள் அமைதிப் புறாவே! சிவபாலு குடும்பம்